Porzucona na całe życie
Dla nikogo nieznacząca
To cała ja
Unosząca się w chmury
I upadająca z hukiem
Poniżana do granic możliwości
Zestresowana
Zło nad złem
Diabelska dusza
W bladym pokrowcu
Wypisane na dłoniach wspomnienia
Czerwonym atramentem
Czarne oczy nigdy nie zapomną
Uszy, które usłyszały za wiele
Język, który kłamał
Usta drżące ze strachu
Serce, które już nie biło
Włosy pomarańczowe ze smutku wijące
Na sznurze delikatna szyja wisząca
A na niej ślady przeżyć
Każdy oddech był ciężki
Coraz cięższy z dnia na dzień
Coraz bardziej przypominał...
Śmierć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz